Pluskwa domowa

Owad z rodziny pluskwowatych, żywi się krwią ludzką, a gdy w pobliżu jest brak gospodarza ludzkiego nie pogardzi ptakami czy ssakami.

Ciało owada pokrywa stwardniały naskórek koloru czerwono-brązowego od góry, a od dołu jasnobrązowego. Cały owad jest spłaszczony od grzbietu i brzucha , pokryty przy tym szczecinami. Ciało pluskwy można podzielić na trzy części:

- głowa - uzbrojona w jedną parę oczu, czułki oraz aparat gębowy typu kłująco ? ssącego, którym przebija ciało ofiary,
- tułów ? trzy pary haczykowatych odnóży dzięki którym może poruszać się i chwytać najdrobniejszych nierówności
- odwłok ? składający się z ośmiu segmentów(gdy owad jest syty wydłuża się i zmienia kolor na bardziej czerwony).
Dojrzała pluskwa domowa jest niewielka mierzy ok. 5 mm długości, 3 mm szerokości ale jest szybka i pokonuje ok. 5 cm na sekundę.

Środowisko.

Pluskwa żeruje głównie nocą przez co staje się bardzo uciążliwym pasożytem, którego można najczęściej spotkać w szczelinach ścian, meblach tapicerowanych (materace, fotele, kanapy itp.). Czas jednorazowego pobrania pokarmu od 5 do 15 minut. Podczas jednorazowego pobrania owad kilkakrotnie nakłuwa ofiarę. Po nakłuciu pozostawia ślinę powodującą swędzenie po czym pozostają białe pęcherzyki. Owad najedzony krwią ofiary jest leniwy i czeka w ukryciu nie oddalając się jednak od żywiciela.

Rozwój.

Dorosła samica składa od 3 do 12 jaj przez 24 godziny, z których po ponad tygodniu powstaje larwa. Przez kolejnych 6 tygodni zrzuca naskórek pięciokrotnie, przybywając jednak w idealnych warunkach. Żyjąc przez mniej więcej rok składa 500 jaj w sezonie, jednakże warunki cieplne mają wpływ na rozwój owadów. Faktem jest, że w klimacie o niższych temperaturach owady są w stanie wytrzymać bez pokarmu przez ponad 1,5 roku, zaś w gorącym tylko kilka tygodni.

Wykrywanie.

Gdy owad wyczuwa zagrożenie produkuje płyn, który wydala odwłokiem. Płyn pachnie intensywnie malinami. Charakterystyczny zapach pomaga w zidentyfikowaniu pluskwy.